JACKSON POLLOCK, ORHAN ABİ, ANILAR…
JACKSON POLLOCK, ORHAN ABİ, ANILAR…
Elimden geldiği kadar, dilim döndüğü kadar resim, heykel sanat konularında kendi bildiklerimi, düşündüklerimi, yaptıklarımı deneyimlerimi yazmaya çalışıyorum, bence herkes yazmalı belki birilerinin işine yarar çünkü söz uçar yazı kalır.
1990,ların başlarından beridir çalışıyorum bu süreçte resim, baskı resim, fotoğraf üzerine müdahale, digital işler, kolaj, tutkallar ile oluklu mukavva ile farklı işler yaptım son iki yıldır da atık malzemeler ile kendimce, heykel ve masklar çalışıyorum.
Resimde heykelde esinlenme, kopya intihal vs. bu tip konuları çok konuşuyoruz nedenide sanat camiasında gün geçmiyor ki bununla ilgili bir olay olmasın sürekli gündemde olan bir konu. Bende kendi başımdan geçen yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum.
Resme ilk başladığım zamanlar ki, resme otuz yaşından sonra başladım. Bu arada resim eğitimi almadım ayrıca ne kurs ne ders, ne öğrendiysem her şeyi okuyarak, araştırarak, deneyerek, yaparak kendim öğrendim. Resmimin, heykelimin yaptığım sanat yapısının bütün işçiliği bana ait, kumu da, çakılı da, harcı da…
Mesleğim Reklamcılık kocaman bir atölye boyalar, kağıtlar, ahşaplar her şey var işte, bende merak ile ne bulursam heyecan ile birşeyler yapıyorum aradan neredeyse otuz yıl geçti heyecanım hiç eksilmedi.
Sene 1994-1995 falan atölyede kendimce resim yapıyorum aynı zamanda sanat ile ilgili yayınlar okuyorum, kitaplar alıyorum, sergilere gidiyorum. Reklamcılık yapıyorum tanıdık bir abi var resim öğretmeni aynı zamanda ek gelir olarak reklam işleri yapıyor bize çok yakın bir atölyesi var adı da, Orhan Kaymakcan. Orhan abi çok şahsına münhasır biri yeteneklimi yetenekli. İDGSA mezunu Akademinin efsane olduğu yıllarda okumuş, Bedri Rahmi Eyuboğlu öğrencisi aynı zamanda onun asistanı imiş, atölyesinde duvarlarda orijinal Bedri Rahmi baskıları var. Burhan Uygur,un dönem arkadaşı ve biz çok sık görüşüyoruz. Uzun uzun akademi yıllarını, Burhan Uygur’u, Bedri Rahmi’yi resmi,sanatı konuşuyoruz
Atölyede işlerden artan mdf,ler vardı onları düzgünce kestirip üzerlerine resim yapıyorum tuval muval yok ne buldum ona çalışıyorum. Bir gün atölyede mdf, leri yere serdim yarım kalmış boyaları çıkardım, önce üzerlerine farklı renklerde zemin attım kuruduktan sonrada ahşap çubuk, tornavida, profil vs. ile boyalara sokup çıkarıp boyadığım zeminlerin üzerlerine damlatarak resimler yaptım. Değişik ölçülerde onbeş,yirmi tane.
Ben mdf,lere akıtmaları yaptım bir kenara koydum. Bir gün okuduğum Milliyet gazetesinde ön sayfada şöyle yazıyordu ” JACKSON POLLOCK’un sergini Newyork,da 5 milyon kişi gezdi…
-Aman Allah’ım dedim bu resimler benim yaptıklarımın aynısı” gazete ile birlikte hemen Orhan abiye koştum.
-Orhan abi, Orhan abi bu kim abi?
-Neden sordun dedi, dedim böyle, böyle…
-Git oradaki kitaplıkta hah tamam o kitap, çektim aldım, JACKSON POLLOCK…başlıklı ingilizce bir kitap aldım getirdim oturduk kitaba baktık uzun uzun.
Orhan abiyle Jackson Pollok’u ve resimlerini konuştuk, ben ona atölyede yaptıklarımdan bahsettim, O bana her sanat yapıtının, akımının öncülerinden ve orijinallik üzerine konuştu ve bu yüzden yaptıklarımın çok da bir anlamı olmadığını söyledi.
Daha sonrada yaptığım akıtma resimleri görünce şaşırmış ve ”Evlat bunlar çok güzel olmuş ama 50 yıl geç kalmışsın demişti”
Aradan bir kaç yıl geçtikten sonra ben o resimleri büyük boy bir resim hariç boya ile kapatıp üzerlerine başka resimler yaptım…
Şimdi bunu yaptığım için biraz pişmanlık duyuyorum, keşke dursalardı bazılarının fotoğrafını çekmiştim.
Kopya, İntihal vs. tartışıyoruz konuşuyoruz ya…
Dünyada milyonlarca insan resim yapıyor insan olarak benzer duygu ve düşüncelerin olması kadar normal bir şey yok. İnsanlar hep aynı şeylerden besleniyorlar, aynı havayı soluyorlar, benzerlikler olması kadar normal bir şey olamaz.
Doksanların başları resme başlayalı 4- 5 yıl olmuş ben Jackson Pollock kim bilmem ama bir içgüdüyle benzer resimler yapmışım.
Yıllar önce yaşadığım ve size aktardığım bir olay. Şimdi ben Jakson Pollock’un resimlerini yanıma alıp onun gibi aynı renkler, çizgiler vs. tıpa tıp yapmaya kalksam bu tabi ki bir hırsızlık, yapılanda kopya.
Evet dünya küçük insanlar benzer şeyler düşünebilir, yapabilir bu çok normal ama çizgisine,rengine kısaca herşeyine varana kadar aynıysa bu bir kopyadır, hırsızlıktır…
Turhan KA. / 18 Kasım 2018 İzmir
Fotoğraf : Akıtmalar mdf üz. kar. 1994
TURHAN KA.
Asıl adı Turhan Karayağmurlar, 2001 yılından itibarenr esimlerini Turhan KA. olarak imzalıyor. 1959 yılında İnegöl’de doğdu. 1990 yılında çalıştığı reklam atölyesinde kendi çabasıyla resim yapmaya başladı ve hiç ara vermeden devam ediyor.
Resim eğitimi almadı öğrendiği her şeyi çalışarak, araştırarak deneyerek, yaparak öğrendi. Dönemsel olarak seriler halinde çalışıyor, son dört yıldır ağırlıklı olarak heykel ve mask üretiyor. Kendini geliştirme adına 2005 yılından beridir fotoğraf ile ilgileniyor bu anlamda 500 adetlik GÖLGELER başlıklı fotoğraf sersi var.
Karma ve grup sergilerine katıldı kişisel sergiler açtı. Resmi, özel ve müze koleksiyonlarında eserleri bulunuyor.
2008 yılında gelen bir teklifle İstanbul Sürmeli otel ve Vakıfbank Ayvalık sosyal tesisleri odalarına resimle hazırladı. Resim ve farklı çalışmalarını İzmir,de sürdürüyor.Her türlü malzemeyi kullanan bilinen yerleşik kurallardan, sınırlardan hoşlanmayan Turhan KA. Kendi sanat anlayışını şöyle tanımlıyor, ”Benim sanatım hiç bilmediğim fakat bulmak için inatla uğraştığım bir yer”
Son Yazıları Turhan KA (tüm yazıları)
- GÜNLÜK NESNELERİ DÖNÜŞTÜRME - Aralık 18, 2023
- SANATIM YAŞAMIMDIR - Ağustos 21, 2023
- DERDİM KENDİMİ OYALAMAKTI - Haziran 23, 2023
